Staram się być dobrym człowiekiem. Z biegiem doświadczeń dochodzę do wniosku, iż wiem, że nic nie wiem – jak Sokrates. Dlatego często zapraszam do dialogu i wspólnej refleksji nad jakimś pojęciem, zagadnieniem bądź koncepcją. Podobno w stawaniu się ekspertem istotne jest popełnienie wszystkich możliwych błędów w jakiejś dziedzinie. Jestem tylko (bądź aż!) człowiekiem, o wielu tożsamościach i rolach życiowych m.in. mężczyzną, studentem, synem, przyjacielem, pracownikiem, klientem, przechodniem, uczestnikiem ruchu drogowego, obywatelem, uzależnionym, itd. Nie mi oceniać czy jestem ekspertem, specjalistą, nauczycielem, drogowskazem w zdrowieniu. Jestem człowiekiem z blizną przeszłości, a będąc wolnym szukałem w różnych substancjach psychoaktywnych paradoksalnie właśnie wolności i stałem się zniewoloną osobą aspołeczną. Dziś wiem, że to zachowanie było odpowiedzią, reakcją na ogromny lęk, który był we mnie. Nie mam wpływu na moją chorobę uzależnienia – mam wpływ wyłącznie na moje zdrowienie. Staram się uzdrawiać mój egocentryzm, egoizm i egotyzm – miłością, współczuciem i dobrą wolą. Ogromny wpływ na moje zdrowienie ma duchowy program Dwunastu Kroków Wspólnoty Anonimowych Narkomanów. Wierzę, że trafiając tutaj jesteś osobą z otwartym umysłem na moje i innych zdrowiejących uzależnionych doświadczenia, którymi chcemy się z Tobą podzielić. Zatem, gdy z czymś się nie zgadzasz, widzisz coś inaczej, to gorąco zachęcam do napisania o tym. Nie jest ważne jak mam na imię, skąd pochodzę, jakie narkotyki i jak dużo ich zażywałem, ile mam lat. Znam obłęd, obsesję, chaos i destrukcyjną siłę uzależnienia. Przestać zażywać narkotyki jest bardzo proste, wystarczy zmienić całe swoje życie. Blog powstał w odpowiedzi na ostatnie pytanie z Dwunastego Kroku, „W jaki sposób wyrażę moją wdzięczność”. Serdecznie dziękuję wszystkim moim bliskim, przyjaciołom, przewodnikom duchowym i ludziom, którzy mnie wspierają i inspirują NA szlaku, wielu z Was przyjęło zaproszenie do podzielenia się swoim bogatym doświadczeniem w zdrowieniu na łamach tego blogu. Przyjacielu, kryzys jest elementem zdrowienia, odwagi!
„Być człowiekiem to właśnie być odpowiedzialnym. To znać uczucie wstydu w obliczu nędzy, nawet tej nędzy, której nie jesteśmy winni. To odczuwać dumę ze zwycięstwa odniesionego przez kolegów. To czuć, kładąc swoją cegłę, że się bierze udział w budowaniu świata.”
Antoine de Saint-Exupéry, Ziemia, planeta ludzi